Het is pruimentijd in ons huis. Maar dat was al wel duidelijk gisteren. Li had op een Engelse site (BBC Good Food) nog een bijzonder receptje gevonden voor bij een kaasje. Aangezien we inmiddels al zoveel jam hebben dat ik de winter door kan en ook praktisch dat we door de potten heen waren, heeft Li dit recept uitgeprobeerd. Ruim 2 kilo pruimen worden gekookt, gezeefd en ingedikt tot een “pruimengelei” (ook met port). Op dit moment zit ik (herstellend van een wat te lange en te snelle duurloop) samen met Li met een plankje kaas en de plumbrillo, glaasje wijn erbij. Heerlijk. De foto is een sfeerimpressie.
Monthly Archives juli 2011
Speculaas
Het lijkt een beetje vroeg in het jaar om te bloggen over speculaas, maar toch doe ik het. Want na drie variaties bosbessenjam heb ik vandaag een, voor mij nieuwe, variant pruimenjam gemaakt. Onze eigen boom bleef nogal leeg dit jaar, dus geen jam van eigen oogst, wat heel jammer is, want van onze eigen pruimen maak ik meestal gele pruimenjam met witte port en vanille.
Gelukkig kwam Huà vandaag thuis van de Groentebroertjes met een kistje rode rode pruimen om iets culinairs mee te doen. Na even googlen kwam ik uit op dit recept en ik dacht meteen: “Speculaas, dat past precies bij het weer van vandaag!”
En nu ruikt mijn huis naar herfst en winter, de jam smaakt heerlijk en FC Twente heeft de Johan Cruijfschaal.
Opal pruimen
Vakantiewerk
Sommige dingen kun je alleen maar in de vakantie doen. Op de eerste plaats omdat ze nogal wat tijd in beslag nemen en daarom is het wel handig dat je juist in de vakantie die tijd ook hebt 🙂 Maar op de tweede plaats omdat sommige dingen seizoensgebonden zijn en als het toevallig zomergebonden is dan is het automatisch ook een vakantiewerkje.
Het betreffende werkje was een soort ‘teamwork’. Eerst was het de beurt aan Huà en daarna moest ik aan de slag.
Huà is druk aan het werk geweest bij La FranÇaise, hij heeft ongeveer drie kilo bosbessen geplukt. Bosbessen zijn heel gezond en ook heel erg lekker.
lekker en gezond
Ik ben gisteren, vandaag en morgen ook nog bezig om deze lekkernijen te verwerken tot jam, gelei en snoepjes. Ik heb onder andere gebruik gemaakt van recepten van de site van Van Gilze, de firma van de de geleisuiker.
bosbessenjam
Verder wil ik ook nog aardbeien- en pruimenjam maken en dan komen wij de winter wel weer door.
Beelden op tv
- Tijdens de workshop hadden een paar deelnemers het er al over, Sam was op tv geweest. De afgelopen drie dagen had ik niet zoveel puf meer over om nog op het net te surfen, maar ik heb het gevonden. Het programma is uitgezonden op 14 juli 2011 bij TV Oost, het programma heet Tijd voor theater.
http://www.rtvoost.nl/tv/default.aspx?uid=211770
- Volgens mij gaan alle Sams cursisten met een tevreden gevoel naar huis, ook tijdens de afgelopen workshop zijn er prachtige dingen gemaakt.
-
Astrid stuurde mij ook nog foto’s van haar waterdruppel, die ze vorig jaar maakte tijdens haar eerste workshop in Saasveld en waar ze zo enthousiast over was, dat ze thuis helemaal een beeldhouwplek heeft ingericht en materialen heeft gekocht om daar ook te kunnen werken.
- Het werkt wel een beetje verslavend, ik heb nu alweer zin om een beeld te maken.
impressie
prachtig, toch?
Astrids steen
in bewerking
Astrid en druppel
transformatie
Het verbaast me iedere keer weer, dat een steen kan transformeren. Natuurlijk gaat dat niet vanzelf, vaak gaat het gepaard met bloed, zweet en tranen. Dat kun je eigenlijk wel letterlijk nemen, want als je met zo’n hamer je vingers raakt heb je bloed en tranen en je werkt je tijdens het beeldhouwen flink in het zweet.
Sam heeft zijn cursisten weer laten streven naar perfectie, alle witte lijntjes van het raspen moeten worden weggeschuurd met schuurpapiertje één, daarna volgt schuren met schuurpapiertjes twee en drie en gepolijst wordt er met schuurpapiertje vier. Als je zelf denkt dat het al heel wat is, gooit hij wat water over het beeld en veegt even met zijn hand en wijst dan op een paar oneffenheden en ja, die moeten ook weg.
Het is mooi om te zien hoe de cursisten daar op reageren. De man in ons gezelschap liep soms even weg om een sigaretje te roken, twee andere vrouwen en ik wilden eigenlijk zijn kritiek voor zijn en waren zelf al druk bezig met water en vegen en kijken bij elkaar om te controleren of perfectie bereikt was.
Deze dag was het ook de dag om iets in het gastenboek te schrijven en om onze beelden een naam te geven, altijd een mooi moment omdat je dan vaak de verhalen achter de beelden hoort en die zijn soms best verrassend. Ik heb een gedicht geschreven met daarin het sprookje van het Het lelijke eendje verwerkt, want in het begin zag ik een simpele vogel in de steen, maar uiteindelijk wilde de steen een mooie zwaan zijn.
Op het eind van de dag werden de beelden in de was gezet en was het alweer tijd op afscheid te nemen, maar ik ga zeker nog wel een keer terug, beeldhouwen is ongelooflijk spannend en ontspannend tegelijk.
genoeg gevijld?
ja, genoeg gevijld
The Swan
In mijn beeld zitten heel veel gouden stipjes, Sam vertelde dat dit inderdaad echt goud is en dat dit wel vaker in groene Opalstone zit. De stenen worden ‘geoogst’ in een gebied waar ook goudaders zitten. De stenen worden trouwens gewoon opgeraapt, ze zijn tijdens diverse aardbevingen losgekomen. Ze worden dus niet uitgehakt of zo.
Ik heb een beeld met een gouden randje, dankjewel Sam.
Gehakt
Op dit moment zit ik tamelijk afgeknapt op de bank, zo’n hele dag hakken, beitelen en raspen gaat je niet in de koude kleren zitten. Wel gaat het stof in je kleren zitten en in je haar, je neus en je schoenen, ik kwam thuis als een soort stofwolk, dus ben ik eerst maar even lekker onder de douche gaan staan om weer een beetje mens te worden.
Het feit dat ik helemaal onder het stof zat, betekent wel dat mijn beeld in een volgend stadium is aangekomen. Het ruige hakwerk is voorbij en vandaag heeft het beeld echt vorm gekregen. Vanaf nu is het steeds verder raspen en schuren totdat ik met steeds fijner schuurpapier het beeld tot leven kan brengen.
De foto’s van vandaag zijn gewoon van mezelf, want het toestel zat nu wel gewoon in mijn tas.
voor de koffiepauze
voor de lunch
net voor de thee
vijf uur, naar huis!
Ik ben benieuwd hoe het er morgen om vijf uur uit ziet!
Keihard
Vandaag was dag één van de beeldhouwcursus van Sam en het was een rare dag. Na de regen van gisteren was het droog en zonnig, echt prachtig weer om lekker te werken. Eerst hebben we koffie gedronken en was er gelegenheid om kennis met elkaar te maken. Het is een leuke groep met een hoog onderwijsgehalte, maar wel relaxed. Daarna was het tijd om een steen uit te zoeken, altijd lastig, want wat willen die stenen worden?
Dit keer waren er ook witte opalstenen, heel zeldzaam en daardoor ook wat duurder. Sam had een fantastisch voorbeeld staan van een beeld uit het witte ‘opalstone’, maar die witte steen leek me heel moeilijk om mee te werken, bovendien wilde ik een wat kleiner exemplaar. Ik ben gegaan voor een steen die uiteindelijk groen zal worden, na al het hakken, beitelen en schuren.
vogel?
Ik zag in deze steen heel duidelijk een vogel en ik had al vrij snel de krijtlijntjes geplaatst, ook Sam vond het een goed uitgangspunt en zag wat ik uit de steen wilde halen, dus, lekker hameren maar.
goed bezig, nog...
Maar goed, je bent lekker hamertje tik aan het spelen, de vogel begint al goed vorm te krijgen en het lijkt een prima dag te worden. Wat kan er dan nog misgaan, zou je denken. Nou, best veel, een haarlijnbreuk in de steen, bijvoorbeeld, precies op de plaats waar de kop van de vogel begint. Zo heb je een vogel en zo is hij onthoofd, niet leuk 🙁
kop (zonder kip)
Wat nu?
Sam stelde voor dat ik een nieuwe steen uit zou zoeken en dan zou hij wel ‘even’ helpen. Dat was natuurlijk heel erg lief, maar dan zou het mijn beeld niet zijn en ik vroeg of we niet even naar het onthoofde beest konden kijken, want ik vond dat de vogelvorm er al best goed in zat. Ik vroeg hem of hij wilde kijken of het ook een vogel kon zijn die zijn hoofd in zijn vleugels had gestoken. Gelukkig snapte hij wat ik bedoelde en samen zijn we even goed om de steen gelopen om te zien of dit een mogelijkheid was.
Inmiddels had iedereen al even gekeken naar het rampje dat zich hier voltrokken had en iedereen had het met mij te doen. Gelukkig kon Sam mij goed helpen, het idee van het ‘ingetrokken’ hoofd vond hij prima en hij zette een paar lijnen met het krijt op de steen en meteen werd het voor mij duidelijk dat het allemaal wel goed zou komen.
vogel in ruste
De prachtige foto’s zijn er trouwens dankzij Astrid, die zo lief is geweest om ook foto’s van mijn keitje te maken, want ik was mijn toestel vergeten… Ik heb hem nu al bij mijn tas gelegd, zodat ik morgen ook zelf de stand van zaken kan bijhouden. Wordt vervolgd!
Harry Potter Giveaway.
gezellig meedoen
De laatste film van Harry Potter is uit en dat betekent het eind van een magische tijd. Veel mensen van rond de twintig zijn letterlijk tegelijk met Harry opgegroeid.
Mijn kinderen waren van dezelfde leeftijd als Harry, Ginny en de grote broers Weasley.
Veel bloggers van die generatie hebben op verschillende manieren afscheid genomen van dit HP-tijdperk en Lucy doet dit op een hele lieve manier, ze stelt de hele serie beschikbaar! Als je kans wil maken, moet je even naar haar blog surfen. Dat heb ik ook gedaan.
Veel succes!
Frambooseymesue
Morgen hebben we een familiedag (van mijn kant). Als hij nog zou leven zou mijn vader dan 80 geworden zijn. Omdat mijn ouders verjaardagen alletwee in juli zijn en zij ook in die maand hun trouwdag hadden, is het al jaren gebruikelijk dat we in deze maand proberen een dag bij elkaar te zijn. Dit jaar dus op mijn vaders verjaardag.
Mijn vader hield van muziek en van koken, het is wel duidelijk dat het in de genen zit!
Voor morgen heb ik een dessert nagemaakt dat onze MeiMei een tijdje geleden gegeten heeft bij Humphries in Enschede, een frambozen-tiramisu. Nu mag van mij het alleen tiramisu heten als er koffie bij in zit en dat is hier duidelijk niet het geval, vandaar de vreemde titel van blog (en toetje). Want er zitten frambozen, frambozenjam, crème de cassis (drank), witte chocola, slagroom, mascarpone en lange vingers in.
Wat en hoe?
Lange vingers verdelen op de bodem van een mooie rechthoekige schaal. Een half potje frambozenjam iets verwarmen zodat het wat vloeibaarder wordt en mengen met 2 à 3 eetlepels crème de cassis en dit mengsel over de lange vingers verdelen. Hierboven op komt een laag frambozen. Ik had een pakje diepvriesframbozen van de Appie, tijdens het smelten komt er nog extra sap vrij.
Ondertussen 200 gram witte chocola laten smelten
250 gram mascarpone mixen met 250 ml slagroom en 2 zakjes vanillesuiker. Als dit stevig is de witte chocola toevoegen en weer goed mengen. Dit gaat over de frambozen laag.
De schaal in de koelkast zetten en alles goed in elkaar laten trekken. Dus het liefst een dag vantevoren maken.
De ‘proef-editie’ van dit toetje viel zo in de smaak dat de bordjes letterlijk afgelikt werden 🙂
zomerfruit
Stil luisteren:
Na het bezoek aan het Rock ’n Popmuseum heb ik vandaag even gekeken of ik ergens een filmpje van Hurt van Johnny Cash kon vinden. Gelukkig gevonden:
[youtube=http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=o22eIJDtKho]Mooi, hè?
- 1
- 2
- 3
- 4
- Next Page»